Η έρευνα έγινε από τον καβαλιώτη προπονητή-μέλος του Συνδέσμου Προπονητών Ποδοσφαίρου Καβάλας-Θεόφιλο Βαλκανίδη που τα τελευταία χρόνια είναι στην Β. Ιρλανδία και φοιτά στο Πανεπιστήμιο του Μπέλφαστ.
Την σχεδίασε, συγκέντρωσε τα δεδομένα, τα ανέλυσε αλλά και έγραψε το άρθρο. Ο υπεύθυνος καθηγητής του, Dr Joost Dessing, επέβλεπε και διόρθωσε όπου χρειαζόταν, ό,τι χρειαζόταν. Η έρευνα έγινε σε εργαστήριο που λέγεται «Science in Motion Lab» και είναι μέρος της σχολής ψυχολογίας του Queen's University Belfast.
Έλαβαν μέρος σε αυτήν τόσο ερασιτέχνες τερματοφύλακες όσο και επαγγελματίες.. Χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι τύποι ελεύθερων λακτισμάτων (δυνατά, αδύναμα, με φάλτσο ή χωρίς, από διαφορετικές αποστάσεις κλπ).
Ο Θεόφιλος Βαλκανίδης έχει στα σκαριά άλλες δύο έρευνες-εργασίες, η μια θα μελετά τα φάουλ με αυξημένο κάθετο και οριζόντιο φάλτσο και στην άλλη θα διαφοροποιείται το σχέδιο της μπάλας για να διαπιστωθεί αν αυτό επηρεάζει τον τερματοφύλακα. Οι δύο τελευταίες έρευνες θα γίνουν στην Ελλάδα, με έλληνες ποδοσφαιριστές.
Η έρευνα
«A goalkeeper’s performance in stopping free kicks reduces when the defensive wall blocks their initial view of the ball»
Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας έρευνας που έκανε το Πανεπιστήμιο του Μπέλφαστ. Μετά από ειδικές μετρήσεις κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τερματοφύλακες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αντιδράσουν σε μια εκτέλεση ενός τέτοιου φάουλ καθώς τα σώματα των παικτών του τείχους που παρεμβάλλονται περιορίζουν την ορατότητα του τερματοφύλακα και αντίστοιχα καθυστερούν την αντίδρασή τους.
Συγκεκριμένα διαπίστωσαν ότι η ύπαρξη ενός τείχους περιορίζει την ορατότητα στους γκολκίπερ για περίπου 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου και καθυστερεί τα... αντανακλαστικά τους κατά 90 χιλιοστά του δευτερόλεπτου.
Αυτό σημαίνει –όπως αναφέρει η συγκεκριμένη έρευνα- ότι υπάρχουν 13% λιγότερες πιθανότητες τελικά να γίνει η επέμβαση από έναν τερματοφύλακα εάν η μπάλα έχει πορεία προς το τέρμα.
«Παρά το γεγονός ότι η στρατηγική του τείχους είναι αποτελεσματική σε κάποιες περιπτώσεις, είναι γεγονός ότι εμποδίζει και την ορατότητα του τερματοφύλακα. Μέχρι τώρα αυτό δεν είχε αποδειχθεί και επιστημονικά», αναφέρει ο δρ.Τζουστ Ντέσινγκ και συνεχίζει: «Η μελέτη μας αποδεικνύει πως όταν η ορατότητα προς την μπάλα εμποδίζεται τότε οι τερματοφύλακες χρειάζονται και περισσότερο χρόνο για να αρχίσουν να κινηθούν προς την μπάλα. Αυτό σημαίνει πως έχουν λιγότερο χρόνο για να αντιδράσουν και να κάνουν μια επέμβαση».
Η ίδια μελέτη έδειξε ότι μεγάλο ρόλο παίζει και η θέση στην οποία έχει στηθεί η μπάλα για την εκτέλεση. Έτσι οι ερευνητές αναφέρουν πως όσο πιο κοντά στο κέντρο της εστίας είναι η εκτέλεση ενός φάουλ, τόσο πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος για έναν τερματοφύλακα... Πάντα εάν υπάρχει τείχος ανάμεσα.
«Σε όλα τα αθλήματα η επιτυχία κρίνεται από την δυνατότητα του αθλητή να διατηρεί την οπτική επαφή του εκεί που χρειάζεται. Αντίστοιχα και η ικανότητα ενός τερματοφύλακα να αποκρούσει σε ένα απευθείας φάουλ εξαρτάται από την οπτική επαφή που έχει με την μπάλα. Αν και οι τερματοφύλακες υποστηρίζουν ότι μπορούν να βλέπουν την μπάλα ανάμεσα στα σώματα των παικτών πριν εκτελεστεί το φάουλ, τα πάντα αλλάζουν όταν η μπάλα αρχίζει να κινείται και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα. Είναι εξαιρετικά σημαντική η πληροφορία αυτή για τον εγκέφαλο να πάρει μια απόφαση, η θέση της μπάλας, το πότε και το πώς αρχίζει να κινείται», κατέληξε ο έτερος υπεύθυνος της μελέτης αυτής του πανεπιστημίου.
**Το link της έρευνας είναι το εξής: https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0243287
